Voor het basisbegrip van tegenkoppeling moeten we eerst kijken naar een algemene voorstelling van een (spannings) versterker.

Het is een goede gewoonte om elektronische schema's zo te tekenen dat de belangrijkste signaal-loop van links naar rechts gaat.

Het driehoekje stelt de feitelijke versterker voor. De aansluitingen van voedingsspanning en zo zijn voor het gemak weggelaten. De versterker versterkt alleen het spanningsverschil tussen de + en de - ingang. De rechter punt van de driehoek stelt de uitgang van de versterker voor. Op die uitgang ontstaat een spanning die gelijk is aan G maal het verschil tussen de + en de - ingang.  Die G is vaak erg groot. Als de + en - ingang gelijk-op gaan levert dat geen uitgangssignaal op. 

Ik heb de versterker hier al in een tegengekoppelde situatie getekend. De weerstanden R1 en R2 vormen een spanningsdeler die 1/11 van het uitgangssignaal terugvoert naar de - ingang. Omdat G erg groot is zal de versterker z'n uitgang zo instellen dat het verschil tussen de - en de + ingang erg klein is. Derhalve wordt de totale versterking van deze schakeling zeer precies 11 keer, zelfs ongeacht hoe groot die G precies is. 

We noemen het verschil tussen de + ingang en de - ingang ook nog wel eens het "fout-signaal". Dit verschil geeft immers aan wat er niet klopt tussen in- en uitgang. afgezien van de spanningsdeling door R1 en R2.  

(Als je dit niet onmiddelijk inziet moet je er nog maar eens een nachtje of wat over slapen, want dit is echt de crux van tegengekoppelde systemen: het uitgangs signaal is het vele malen versterkte fout-signaal. Het Duits heeft een paar kernachtige termen hiervoor: de Istwert en de Sollwert. In het Nederlands de actuele waarde en de gewenste waarde. Het verschil tussen die twee is het "fout signaal" of eng: "error signal")

Ook als je veel van deze schakelingen bouwt en de G van al die versterkers loopt nogal uiteen (we noemen dat de spreiding) zullen al die versterkers tamelijk precies 11 keer versterken.

De praktijk is dat de versterking van actieve elementen zoals buizen, transistoren en geïntegreerde OpAmps nogal uiteenloopt van exemplaar tot exemplaar. Door het toepassen van tegenkoppeling wordt de versterking vooral bepaald door de weerstanden die met een veel grotere precisie gemaakt worden.

Bij bijna alle praktische versterkers neemt de versterking af met toenemende frequentie. Je ziet dat in de blauwe lijn in de onderstaande grafiek. Die geeft de versterking voor een typische OpAmp, zonder tegenkoppeling. Er zijn zowel voor de versterking als voor de frequentie logarithmische schalen gebruikt, omdat het anders onoverzichtelijk zou worden.

Op de horizontale as staat de frequentie, op de vertikale de versterking. Voor de laatste is de schaal zowel in aantal keren versterking als in deciBel (dB) gegeven.

tegenkoppeling

Bij signaal- zowel als eindversterkers wordt vaak de volgende strategie toegepast: De eigenlijke versterker versterkt het signaal veel meer dan nodig is. Door vervolgens een deel van het uitgangssignaal terug te voeren naar een ingang die een tegengesteld effect heeft wordt de versterking terug gebracht tot de gewenste hoeveelheid.
De voordelen van deze truuk zijn vooral dat de eigenschappen van de uiteindelijke versterker minder afhankelijk zijn van die eigenlijke versterker, maar vooral bepaald worden door het -meestal zeer eenvoudige- tegenkoppelnetwerk.
Het op de juiste wijze toepassen van tegenkoppeling in versterkers leidt tot:
- minder vervorming
- vlakker frequentie bereik
- betere tijdresponsie (impuls responsie)
- lagere uitgangs impedantie (grotere dempingsfactor)
- minder afhankelijkheid van spreiding in of veroudering van de eigenschappen van actieve componenten (transistoren, buizen) in de versterker,
- minder last van variaties in voedingsspanning e.d.
We spreken van een sterke tegenkoppeling als de eigenlijke versterker zeer veel meer versterkt dan wat er netto met tegenkoppeling overblijft.
Het op de juiste wijze toepassen van sterke tegenkoppeling vergt goed inzicht in het gedrag van de eigenlijke versterker, ook bij zeer hoge frequenties. (bij buizen versterkers ook bij zeer lage frequenties, in verband met de transformator) 
Omdat sommigen door onkunde over de randvoorwaarden bij hoge of lage frequenties problemen ondervonden bij het toepassen van tegenkoppeling is er een school ontstaan van lieden die tegenkopeling in het algemeen afwijzen. Hier is duidelijk het paard achter de wagen gespannen.